Teknoloji, nostaljiyi öldürdü diyorlar

Bu günlerde hızlı bir teknoloji değişimi yaşıyoruz.

Pandemi bile bu  hızı kesemedi. Tam tersi teknolojiye hız verdi desek yeridir.Artık evlerde herkes kendi kalabalığında yalnızlaşıyor sosyal medyada sohbetlerden sanal mutluluk arıyor.

Teknoloji, nostaljiye kıydı, oysa İnsanların İstediği  gerçek  mutlulukları doyasıya yaşayıp sanallıktan uzaklaşmaktı.

İyi insan olmak o kadar zor değilken “kötü olmayın yeter” demekten yoruldu İnsanlık.Teknolojik faydasız gelişmeler sayesinde iyi olduk sandık daha olgun olamamışken.

Buna Teknolojinin katkısı da oldu…

Sosyal medya mecralarında ahlaksızlara, edepsizlere ve linç çetelerine güç yetmez oldu.

Bir yanda bozuk ahlaksız dillere övgüler diğer yanda namus kavramından esinlenip kafa kesen tipler.
Böyle bir sisteme yol verenlerin şimdiki zamandan aldıklarını gelecek zamanda misli misli çocuklarımızdan alacağından da kimsenin şüphesi olmasın.

Ve bir doğru vardır, uyuşturucuya, fuhuşa ve çocuk tacizine karşı mücadele etmeyip, kötülüklerin kendi çocuklarından uzak olduğunu düşünenler yanılır.Bana dokunmayan yılan  efsanesi yok artık covid virüsü gibi bir kişi bi toplumu hasta edebilir.
Televizyon dizilerindeki aymazlıkların çocuklar için tehdit olduğu inkar edildikçe de işi zor bu memleketin.

Teknoloji, nostaljiyide  öldürdü…

Dün Karabük Gündem sayfasında Pazar sohbetlerini yazan Doç. Dr Habibullah AKTAŞ’ın, yazısını okudum.

Şarkıları plaktan dinleme keyfine vurgu yapmış yazının bir bölümünde.

Bilemiyorum kaç kişi Plak keyfini yaşadı,yaşıyor.

Çekilen fotoğrafların dijital boyutlarında bile keyif yok.

Oysa siyah beyaz kareler ile çekilen fotoğraflar  albümlerdeki yerini alıp nasılda zamana meydan okuyorlardı.

Öldürdü teknoloji,nostaljiyi.

Ölen sadece nostalji değildi,yaşama sevincimizi hergün doyarak yaşamak yerine,like almayı tercih ettiğimiz sürece,kullanılmayan gazlı fener gibi köşede GÜNEŞİN gitmesini bekleriz.